Brothers

HOLIDAY WEEKEND

Donderdag 4 september

🚅 Station Wijchen. 9 uur ‘s ochtends. Daar staan ze dan. Alsof ze gecast zijn voor een slechte Netflix-serie. 🎬 Zeven man met een iets te korte broek en zonnebril. Allemaal fris en fruitig. Behalve Leroy, die eruit ziet alsof hij met zijn kop in een frituurpan heeft geslapen want die dacht dat woensdagavond “gewoon nog één biertje” 🍺 geen kwaad kon. En voordat de taxi is vertrokken heeft hij al een pakje peuken weggefompt 🚬

Mannes staat twee meter verderop super serieus te bellen “ja ik luister schat”📞 met zijn wijf, of ex wijf. Tweede ex wijf. Mannes twee-punt-nul wijf. Dit weekend 3.0. Niemand weet of hij maandag getrouwd is, gescheiden, of allebei. Hij kan op elk moment een push-melding krijgen van de rechtbank.

Roy checkt ondertussen of ie alles heeft. 🎒 Drie weken geleden zijn koffer ingepakt. Alles in vakjes, gelabeld, gekleurd en genummerd met een index, en toch weet hij het nog niet zeker. Als hij klaar is vraagt hij hoe laat we eigenlijk eten. En waar. Is daar ook brood? 🥖 En wijn? 🍷Zijn er ook stoelen? Is de stoel wel bekleed? En staat die stoel eigenlijk in de schaduw? Roy wil het weten. Alles. Altijd. Roy is Google, maar dan zonder antwoorden.

Joost begint al met zeiken voordat de taxi de deuren heeft gesloten. Dat de geur van de vorige passagiers nog te ruiken is. Kutstoelen. Schijtrit. Joost betaald ook altijd alles, schiet het voor. Joost roept “in Athene was alles beter”. Waar we midden in een aftandse drugswijk zaten met ratten die meer regelmaat in hun leven hadden dan wij. Ja inderdaad ja.

Erik heeft zijn nieuwe vriendin ongevraagd meegenomen om hem uit te zwaaien. 👋 En Erik vraagt zich in iets te veel woorden af of er ook cola te krijgen is in de taxi. Hij wil er graag twee bestellen. Twee grote. Erik besteld twee grote cola’s en noemt dat volwassen. Als we ooit zijn grafsteen bestellen, staat er gewoon: "Hier ligt Erik. Met twee grote cola's. En 's middags masturberik."

David komt vlot aan gescheurd in zijn iets te patserige pooier wagen en toetert: hey hallo! Nog voor de taxi is vertrokken verteld hij - over de dood gesproken - dat hij een nieuwe baan heeft. Niemand luistert. We hebben die zin al vaker gehoord dan het Wilhelmus in een stadion.

De taxi naar Schiphol is keurig geregeld. 🚕 Dorus zit voorin, alsof hij de route zelf bedacht heeft. Roy checkt alvast het menu van Easyjet. Erik vraagt zich af of er straks in het vliegtuig ook cola is. Mannes belt en zegt dat hij net een tunnel inrijdt voordat hij het uitmaakt. 📞Joost schiet alvast de heenrit, terugrit en eventuele boetes voor 💰. David vertelt over zijn nieuwe baan in een of andere vage sector, en Leroy steekt er met rechts nog eentje op terwijl hij met links de vorige uitmaakt 🚬.

Aangekomen bij Schiphol.

Dorus loopt als eerste door de gate, alsof hij zelf de piloot is. Roy regelt broodjes 🥖. Erik bestelt twee cola’s. Mannes belt📞, het is weer aan. Joost betaald de broodjes. David verteld dat zijn nieuwe baan veel leuker is dan zijn vorige nieuwe baan. Leroy rookt op het toilet 🚬, of probeert het in ieder geval. Samantha zwaait ons ongevraagd uit en Easyjet neemt ons om half twee in één ruk naar de Côte d’Azur ✈️. Twee uur later landen we in Nice. 🛬 Nice!

16:30. Taxi naar het centrum.

10 minuten van het strand. Boodschapjes doen, douchen, opfrissen. En stipt 19 uur staan we op de rooftop-bar van SEEN by Oliver. Champagne, uitzicht dat zo mooi is alsof Dorus het zelf heeft ontworpen en Roy die regelt dat de tafel vol staat voordat Leroy vier peuken heeft weggefompt. Erik drinkt cola in een wijnglas. Mannes belt en vertelt over het mooie uitzicht 📞. Joost checkt of ze ook Nederlandse credit cards accepteren 💳. David verteld dat zijn baan ook op een dakterras gedaan kan worden.

De kop is eraf. ‘s avonds eindigen we ergens in de stad, te laat, te veel drank, en genoeg twijfels voor de volgende ochtend.

Vrijdag 5 september

Ontbijt aan zee. Mooie tafeltjes, azuurblauwe horizon. Dorus navigeert ons naar de haven voor een boottocht met privé kapitein 🚤. Vier uur op een luxe jacht met een schipper die ons aankijkt met een blik van, had ik maar loodgieter moeten worden.

Dorus springt als eerste overboord. Roy bewaakt de wijn🍷, Erik vraagt of er ook cola in de zee zit. Mannes belt met zijn vriendin of ex-vriendin over de kleur van de zee (“ja schat, ik luister… nee, ik ben gewoon even buiten”)📞, David legt de schipper uit dat zijn vorige nieuwe baan ook met schepen te maken heeft of had. De schipper denkt serieus over emigratie. Leroy rookt 🚬 op het dek alsof hij in een Franse reclame zit en laat per ongeluk zijn pakje in zee vallen waarna hij erachteraan springt en met natte peuken verder rookt. En Joost betaald de borg 💵, de brandstof ⛽, de extra borg 💰 en voor twaalf kapotte glazen.

We snorkelen in zee 🤿 en komen rood verbrand als een garnaal terug in de haven, waar we ‘s avonds heerlijk dineren bij Le Negresco: chic, rond 🍽️, en een interieur waar zelfs de servetten meer kosten dan onze vliegtickets. De obers kijken ons aan alsof we ieder moment gaan zingen. En Erik besteld twee grote cola’s, voor de zekerheid.

zaterdag 6 september

Opstaan om 8 uur. Dat is uitslapen als je kids hebt. Ook van een ander Erik. En Leroy leeft al tussen 3 jetlags. Voor hem is 8 uur 4 uur bier uur 🍺 of in ieder geval tijd voor een peuk uur 🚬. Koffie, licht ontbijt, en dan 9 uur met een uber naar Riviera Natura in Grasse voor de grootste zipline van Europa 🌳.

Dorus vliegt gillend met een kater over de boomtoppen en roept dat het “fantastisch gepland is”. Roy klaagt dat er geen wijnbar halverwege hangt 🍷, Erik vraagt of er ook een cola stop is, Mannes belt midden in de lucht vanuit zijn tuigje📞 (“nee schat, ik hang gewoon even, op”), David overweegt of zipline-instructeur een carrièreoptie is, Leroy probeert te roken terwijl hij in een harnas hangt en gooit zijn peuk op een berggeit 🐐. Joost betaald de helm voor een willekeurige vreemde 💵.

Daarna terug naar Nice, voetjes in het zand bij strandtent Castel Plage. Wijn 🍷, lunch 🍽️, zee 🌊, zon 🌞 en de rest van de dag glijdt langzaam in de nacht op een strandbedje op de manier waarop alleen de brothers op vakantiedagen dat kunnen.

Zondag 7 september

Uitslapen. Uitchecken. Tassen droppen bij Nannybag aan de overkant. Nu gaan we Nice ontdekken. We huren elektrische autootjes en touren door de stad en kustlijn.

Dorus rijdt voorop als een dictator in Mario Kart. Roy heeft een picknick georganiseerd voor onderweg. Erik toetert op elke kruising “voor de cola!”. Mannes belt tijdens het rijden 📞, het is weer aan. Joost betaald iemands parkeerboete 💵. David ontwijkt een dodelijk ongeluk, verdwijnt in een zijroute en duikt op met een - over de dood gesproken - nieuwe baan. Leroy rookt in een auto die elektrisch aangedreven wordt 🚬. Pure ironie. En pure stank.

We slingeren door Nice, drinken koffie ☕, wijn 🍷, stoppen op terrassen 🪑, en genieten van alles wat is meegemaakt.

Om zes uur vertrekken we naar het vliegveld. EasyJet terug 🛫. We eindigen zoals we begonnen: Dorus navigeert, Roy regelt eten, Erik drinkt cola, Mannes belt, Joost schiet voor, David praat over zijn nieuwe baan, en Leroy rookt.

Vier dagen Nice, zeven mannen, nul discipline. Precies zoals gepland.

Cest la vie